Geologie van Indonesische puimsteen
Puimsteen of puimsteen is een soort gesteente dat licht van kleur is, schuim bevat dat is gemaakt van bubbels met glazen wanden en dat gewoonlijk vulkanisch silicaatglas wordt genoemd.
Deze rotsen worden gevormd door zuur magma door de werking van vulkaanuitbarstingen die materiaal in de lucht uitstoten; ondergaan vervolgens horizontaal transport en hopen zich op als pyroclastisch gesteente.
Puimsteen heeft hoge verticale eigenschappen, bevat een groot aantal cellen (celstructuur) als gevolg van de uitzetting van het daarin aanwezige aardgasschuim, en wordt over het algemeen gevonden als los materiaal of fragmenten in vulkanische breccia. Terwijl de mineralen in puimsteen veldspaat, kwarts, obsidiaan, cristobaliet en tridymiet zijn.
Puimsteen ontstaat wanneer zuur magma naar de oppervlakte stijgt en plotseling in contact komt met buitenlucht. Natuurlijk glasschuim met / gas erin heeft de mogelijkheid om te ontsnappen en het magma bevriest plotseling, puimsteen bestaat over het algemeen als fragmenten die worden uitgeworpen tijdens vulkaanuitbarstingen, variërend in grootte van grind tot keien.
Puimsteen komt vaak voor als smelt of afvoer, los materiaal of fragmenten in vulkanische breccia’s.
Puimsteen kan ook gemaakt worden door obsidiaan te verhitten, zodat het gas ontsnapt. Verwarming uitgevoerd op obsidiaan uit Krakatoa, de temperatuur die nodig is om obsidiaan om te zetten in puimsteen was gemiddeld 880oC. Het soortelijk gewicht van obsidiaan dat oorspronkelijk 2,36 was, daalde na de behandeling tot 0,416 en drijft daarom in het water. Deze puimsteen heeft hydraulische eigenschappen.
Puimsteen is een witte tot grijze, geelachtige tot rode, vesiculaire textuur met openinggrootte, die al dan niet ten opzichte van elkaar varieert met een verschroeide structuur met georiënteerde openingen.
Soms is het gat gevuld met zeoliet/calciet. Deze steen is bestand tegen aanvriezende dauw (vorst), niet zo hygroscopisch (waterzuigen). Heeft lage warmteoverdrachtseigenschappen. Druksterkte tussen 30 – 20 kg/cm2. De belangrijkste samenstelling van amorfe silicaatmineralen.
Op basis van de wijze van vorming (afzetting), verdeling van deeltjesgrootte (fragment) en het materiaal van herkomst, worden puimsteenafzettingen als volgt ingedeeld:
Deelgebied
Onderwater
Nieuw vurig; d.w.z. afzettingen gevormd door de horizontale uitstroom van gassen in lava, resulterend in een mengsel van fragmenten van verschillende groottes in een matrixvorm.
Resultaat van herstorting (redeposito)
Van de metamorfose zullen alleen gebieden die relatief vulkanisch zijn, economische puimsteenafzettingen hebben. De geologische leeftijd van deze afzettingen ligt tussen Tertiair en heden. Vulkanen die tijdens dit geologische tijdperk actief waren, waren onder meer de rand van de Stille Oceaan en het pad dat van de Middellandse Zee naar de Himalaya en vervolgens naar Oost-India leidde.
Rotsen vergelijkbaar met ander puimsteen zijn puimsteen en vulkanische sintel. Pumiciet heeft dezelfde chemische samenstelling, oorsprong van vorming en glasstructuur als puimsteen. Het verschil zit alleen in de deeltjesgrootte, die kleiner is dan 16 inch in diameter. Puimsteen wordt relatief dicht bij de plaats van herkomst gevonden, terwijl puimsteen over een aanzienlijke afstand door de wind is getransporteerd en is afgezet in de vorm van fijne asophoping of als tufsteensediment.
De vulkanische sintel heeft roodachtige tot zwarte blaasjesfragmenten, die zijn afgezet tijdens de uitbarsting van basaltgesteente door vulkaanuitbarstingen. De meeste sintelafzettingen worden gevonden als conische beddingfragmenten met een diameter van 1 inch tot enkele inches.
Potentieel van Indonesisch puimsteen
In Indonesië wordt de aanwezigheid van puimsteen altijd geassocieerd met een reeks Quartaire tot Tertiaire vulkanen. De verspreiding ervan omvat de gebieden Serang en Sukabumi (West-Java), het eiland Lombok (NTB) en het eiland Ternate (Maluku).
Het potentieel voor puimsteenafzettingen met economische betekenis en zeer grote reserves bevindt zich op het eiland Lombok, West Nusa Tenggara, het eiland Ternate, Maluku. De hoeveelheid gemeten reserves in het gebied wordt geschat op meer dan 10 miljoen ton. In de omgeving van Lombok wordt sinds vijf jaar de winning van puimsteen uitgevoerd, terwijl in Ternate de winning pas in 1991 plaatsvond.